Wczesna relacja między opiekunem a dzieckiem ma kluczowy wpływ na to, w jaki sposób dziecko będzie tworzyło kolejne związki w życiu, jak będzie się rozwijać emocjonalnie, czy będzie widziało świat jako bezpieczne miejsce i siebie, jako wartościową jego część. Jeśli potrzeby dziecka nie są zabezpieczane, rodzic nie reaguje na jego płacz i takie sytuacje powtarzają się, dziecko tworzy mechanizmy obronne, które pozwalają mu przetrwać w trudnej rzeczywistości. Jednym z nich jest odcięcie się od relacji i emocji. Może prowadzić to do wykształcenia się aleksytymii (w bardzo dużym skrócie jest to nieumiejętność nazwania własnych emocji). Innym mechanizmem jest dysocjacja, czyli ucieczka od rzeczywistości w stan fantazji. Dziecko ucieka np. w wirtualny świat, gdy nie widzi ucieczki przed tym czego doświadcza w świecie rzeczywistym. W konsekwencji mogą wytworzyć się dwa lękowe typy przywiązania, które wpływają na jakość tworzonych przez nas relacji. Pierwszym z nich tej styl lękowo-ambiwalentny. Pojawia się, gdy opiekun jest nieprzewidywalny dla dziecka. Takie dziecko ma bardzo duży strach przed odtrąceniem, przy jednoczesnym pragnieniu bliskości i miłości. Drugim stylem lękowym, jest styl unikający, który polega na zamrożeniu emocji i odcinaniu się od relacji, które traktowane są jako źródło zagrożenia. Chcesz pracować ze mną w procesie coachingowym? Zapraszam: www.julittadebska.com Linki do wspomnianych filmów: Chcę czuć – o kontakcie z emocjami: https://www.youtube.com/watch?v=PfSlq… Strach przed zobowiązaniem: https://www.youtube.com/watch?v=d1p85… Emocjonalny trigger – czym jest, po co jest i jak z nim pracować – https://www.youtube.com/watch?v=pK69p…